ŁODZIE LATAJĄCE I WODNOSAMOLOTY
Przez długie amfibie i łodzie latające pod względem rozmiarów i pojemności przewyższały samoloty startujące z lądu. Olbrzymie komunikacyjne łodzie latające, właściwie latające statki powietrzne, do lat 40. przeżywały czas rozkwitu. Również współcześnie, tam gdzie nie ma rozbudowanej infrastruktury, ale są wielkie zbiorniki wodne, istnieje możliwość wykorzystywania wody  prez linie lotnicze.

 Beriew Be-12 Czajka to dwusilnikowy samolot amfibia o napędzie turbośmigłowym skonstruowany pierwotnie dla wojska. Służył przede wszystkim do patrolowania wód i wybrzeża oraz do niszczenia okrętów podwodnych. Wykorzystywany był również w ratownictwie morskim i badaniach geologicznych. Rozpiętość jego skrzydeł wynosi 29 metrów, a długość – 30 metrów. 
Canadair CL 415 to dwusilnikowy samolot amfibia z napędem turbośmigłowym. Maszyna przeznaczona przede wszystkim do gaszenia pożarów lasów. Na napełnienie zbiorników gaśniczych w czasie lotu nad wodą potrzebuje tylko 12 sekund. Rozpiętość jego skrzydeł to 28 metrów, a długość – 20 metrów. 
Dornier Do 24 to trzysilnikowa łódź latająca wykorzystywana podczas II wojny światowej jako samolot rozpoznawczy lotnictwa i ratownictwa morskiego. Rozpiętość jego skrzydeł to 27 metrów, a długość – 22 metrów. 
Hughes H-4 Hercules to ośmiosilnikowa transportowa łódź latająca o drewnianej konstrukcji, zaprojektowana i zbudowana między 1942r. a 1947r. Hughes H-4 Hercules do dziś uchodzi za maszynę o największej na świecie rozpiętości i powierzchni skrzydeł równej niemal 100 metrów. Długość tej maszyny to 67 metrów i waży 181 000 kg. 
Grumman Hu-16 Albatross to dwusilnikowy samolot amfibia, który użytkowany był do patrolu zbiorników wodnych, akcji ratownictwa morskiego, jako samolot rozpoznawczy lub samolot do zwalczania łodzi podwodnych. Rozpiętość jego skrzydeł to 30 metrów, a długość – 20.